W przeciwieństwie do liczby i ukształtowania komór, które w gotowym oknie pozostają niewidoczne, zlicowanie jest widoczną cechą w kształcie profilu okiennego z PVC. W przypadku okien ze zlicowanych profili powierzchnie licowe skrzydeł i ościeżnic tworzą jedną płaszczyznę. Wynika z tego kilka zalet konstrukcyjnych. Unika się przez to bezpośredniego oddziaływania uderzających kropli deszczu na zewnętrzną przylgę. Poza tym – ze względu na większą głębokość wrębu szybowego – można stosować warianty oszklenia z grubszymi szybami (szyby funkcyjne), konieczne na przykład do osiągnięcia lepszej ochrony akustycznej. W remontach starego budownictwa często stosuje się profle niezlicowane, ponieważ dzięki nim łatwiej jest odtworzyć wygląd starych drewnianych okien.
Cechą charakterystyczną dla geometrii profilu okiennego z tworzywa sztucznego jest w pierwszej kolejności liczba i ukształtowanie komór we wnętrzu profilu. Miarodajna jest przy tym minimalna liczba komór w kierunku przepływu ciepłą od wewnątrz do zewnątrz. Ze względu na względnie złą izolację cieplną nie oferuje się już na rynku profili głównych z jedną tylko komorą. Wartość przenikania ciepła takich konstrukcji kształtowała się w granicach od 2,0 do 2,4 W/m²K i nie spełnia już dzisiejszych wymogów rozporządzeń o oszczędności energii.
Profile dwukomorowe posiadają od zewnętrz komorę przednią do odprowadzania wody i drugą dużą komorę do umieszczenia stalowych wzmocnień. Dzięki komorze przedniej profil ten posiada lepszą izolację cieplną niż profil jednokomorowy (wartość U 1,8 do 2,1 W/m²K). Profile trójkomorowe posiadają komorę przednią także od strony wewnętrznej, co dodatkowo poprawia izolację cieplną. Wartość przenikania ciepła w profilach trójkomorowych kształtuje się w zakresie od 1,5 do 1,9 W/m²K. Głębokość tych konstrukcji wynosi przy tym ok. 60 mm.